Każdy z nas przychodzi na świat w przeznaczonym mu otoczeniu, środowisku, które jest jego i tylko jego. Życie nas wszystkich może wydawać się podobne do życia innych, jednakże jest wyjątkowe
i niepowtarzalne. Nasza rodzina, nasz czas, nasi przyjaciele i nasze doświadczenia; nasze przekonania, nasze upadki i nasze radości; nasze wyksztalcenie zdobyte w drodze edukacji
czy poprzez samokształcenie. Postęp i nieustanny rozwój wewnętrzny na każdym etapie życia. Wszystko kształtuje tę jedyną konstrukcję – nasze jedyne i niepowtarzalne życie. Rozwój własnego wnętrza, własnej osoby. Zaczynając od pozycji społecznej, od wykonywanego zawodu będącymi częściami widzialnego poziomu człowiek powinien sięgnąć poziom wyżej gdyż sklada się z części widzialnej i niewidzialnej.

Co tracimy w tym chaosie podczas naszego zycia? Tracimy z różnych powodów, braku nadziei, utraty dzieciństwa, lenistwa, tracimy tą wizję która łaczyła każdego z nas podczas dorastania z obrazem nas samych realizującyh marzenia. Niekoniecznie coś wielkiego, co będzie uznane na całym świecie, nie coś mającego związek ze sławą czy sukcesem. Nie, lecz coś co wpływa na nasz wewnętrzy rozwój jako istoty myślące, wzrost naszej inteligencji, inteligencji moralnej i etycznej, społecznej. Jasne spojrzenie na własną osobę na linii naszego życia i poza! Cos pożytecznego dla nas i tych którzy nas otaczają. Oto wielkość prostego człowieka bedącego częścia społeczeństwa. On, jako wyjątkowa istota, jest wezwany, także on jest wezwany do wspólnego rozwoju. Bierze w nim udział.  On, jako niezastąpiony neuron, między innymi neuronami w tej ewolucji, w tej inteligencji wspólnej. W epoce w której wszystkie dobra materialne, nie mówiąc o powierzchownych, nikną podczas kryzysu ekonomicznego, co pozostaje z osoby? Pozostaje on. Tylko on ze swoja inteligencją, niekoniecznie małą, niekoniecznie wielką.

W nieustannym rozwoju z trudem zamknięty w miejscu wąskim, ograniczającym jego rozwój.

Inteligencja i umiejętność dokonania czegoś, bycia małą wielką silą tej wielkiej masy zwanej ludzkością rozpoczynając od własnego zarodka.

…jajku Ruha.

https://www.amazon.it/delluovo-italiana-francese-inglese-polacca/dp/882955068X/ref=sr_1_2?s=books&ie=UTF8&qid=1543313218&sr=1-2&keywords=uovo+di+ruha

 

Quest’aria puzza! …posso chiudere la finestra, dottore?

Dio mio, ho un olfatto così potente…e solo di questo fastidiosissimo “potere” sembrerebbe che io sia stato dotato: avverto la puzza seppure questa dovesse provenire da migliaia e migliaia di kilometri di distanza. L’avverto sempre,…ovunque! …Adesso lo dico, …lo dico: dottore, sento continuamente tutte le scoregge del mondo! Ecco, l’ho detto! Non volevo essere così esplicito, …così rasoterra, dottore. Mi spiace…ed è una cosa che in realtà non risolvo col semplice chiudere la finestra, no. La chiudo così, istintivamente, di impulso…pur nella mia stabile consapevolezza che a nulla occorre… ma a volte …sento la necessità di illudermi…

Czytaj dalej

“Opto per uno spazio allargato. Dopo vicoli, dedali e meandri, grovigli e anfratti, opto per un luogo ampio, infinito! Più nessuna compressione, opto per l’espansione!” Oh, Java, antico amico mio: ho compreso il segreto “semplice” delle Piramidi! Sì, la semplicità della sua forma triangolare; una figura geometrica semplice che è destinata a donare all’uomo concetti complessi. La base della Piramide, confinata dentro i quattro elementi, non è altro che la rappresentazione della nostra amata Terra. Luogo dove noi ci affanniamo per avere non si sa bene cosa. L’espansione, Java, la diversità che converge verso un punto in comune, in alto.

 

Forse più che un non-luogo (così la definizione di utopia di Tommaso Moro), potrebbe trattarsi di una non-condizione. Un non-luogo è, per l’appunto, un “qualcosa” che non c’è, non esiste; per questo motivo irraggiungibile. Mentre una non-condizione può apparire, non solo ai visionari, come un “qualcosa” di raggiungibile, possibile, una volta rimossa la “condizione” che ne impedisce …la visione e l’accesso. Stando a quanto sopra, a Utopia si potrebbe definitivamente sostituire il suffisso di origine greca οὐ (vuol dire Non) con l’altro suffisso εὖ (vuol dire Buono); foneticamente, tra l’altro, molto simili.
Insomma …un Buon-Luogo.
I visionari e i non visionari potrebbe, così, vedere la propria realtà non più come due “mondi” paralleli, destinati a mai incontrarsi, ma come un unico Mondo a divenire. Col solo cambiamento della Condizione.

 

ربما أكثر من أنها “ليست بمكان” (هكذا تعرّف أوتوبيا من قبل تومّازو مورو), من الممكن أن تعتبر “غير واقع”. “غير المكان” على وجه التحديد, هو عبارة عن شيء غير موجود, لا كينونة له؛ ولهذا السبب لا يمكن الوصول إليه. بينما “غير الواقع” قد يبدو, ليس فقط للواهمين, بمثابة “شيء” قابل للوصول, ممكن, فيما إذا تم التخلّص من “الظرف” الذي يمنع … الرؤية والتوصل.

إعتمادا على ما هو وارد أعلاه, على الكلمة “أوتوبيا” (Utopia) من الممكن بالتأكيد أن تستبدل اللاحقة من الأصل اليوناني ο   (بمعنى لا) بلاحقة أخرى ε (بمعنى جيد)؛ صوتيا, هي أيضا متشابهة جدا.

باختصار … مكان جيد.

الواهمون وغيرهم, بهذا الشكل, يستطيعون رؤية واقعهم ليس بمثابة “عالمين” متوازيين, لا إمكانية للقائهما, بل كعالم مستقبل واحد أفضل. مع تغيير الظرف فقط.

“Oh, Java…ti dico che tra mille anni arriveremo all’autoguarigione. Quando la chimica a nulla più servirà e sarà finalmente superata dall’energia…sì, Java, e faresti bene a toglierti quel sorriso sardonico! Sempre energia… Essa ci sorprenderà, essa tornerà ad essere parte integrante, …essa tornerà ad Essere! Intuito e ragione si accoppieranno, si avvilupperanno in infiniti frattali… verrà generata una differente dimensione di intelligenza…pensiero, energia e pensiero e poi ancora energia… Java, l’espansione … non ricordi?  Elettroni, materia, antimateria, …fotoni… protoni, …saremo in grado di beneficiare di ogni particella…Java, le tue sinapsi sono congelate…forse a te occorrerà più di mille anni”

Il tilacino era un predatore alfa. Il predatore alfa è quello che si pone all’apice della catena alimentare, non avendo alcun predatore in natura, nel suo habitat. Il tilacino si è estinto negli anni ’30. L’uomo, grazie alla sua tecnologia, può vivere ovunque, può battere qualsiasi avversario nella catena alimentare. E’ il predatore Alfa per eccellenza, è il super-predatore….


The Tasman wolf was an alpha predator. The alpha predator is the one that stands at the top of the food chain, having no predator in nature, in its habitat. The Tasman wolf became extinct in the 30s. Man, thanks to his technology, can live anywhere, can beat any rival in the food chain. He is the Alpha predator par excellence, he is the super-predator….


袋狼是一种顶级掠食者。顶级掠食者是指处于食物链顶端的物种,在它的生活范围内,不存在以它为食物的天然掠食者。袋狼已于20世纪30年代灭绝。人类借助科技,可以在任何地方生存,战胜食物链内的任何对手。人类是出类拔萃的顶级掠食者,“超级顶级掠食者”。